Tinder

DD

Vijf weken was ik uit elkaar en toen begon het: “Je moet op Tinder! Dat is leuk!” Ehuh, Ik? Blijkbaar schijnt het voor veel mensen de remedie te zijn om over je breuk, verdriet en eenzaamheid heen te komen. Dat je er nog niet aan toe bent wordt weggewuifd met een; "Geloof me nu maar gewoon het is leuk!" En voor ik het wist was er een account aangemaakt op mijn telefoon en na lang twijfelen zat ik ineens toch avonden te swipen. Voornamelijk naar links. Want eerlijk, er staan heel weinig knappe mannen op Tinder. Nu hoor ik mensen denken: Wat kortzichtig dat je alleen naar knappe mannen kijkt! Maar het feit dat ik op Tinder zit is al kortzichtig genoeg, denk je niet? En er staan vast hele lieve mannen op met een top karakter maar dat zie ik niet aan een foto. Ik kijk net als de meeste mensen met mijn ogen en die sturen mijn vingers niet naar rechts als deze foto mij niet aanspreekt.

En dan begint het dus, heb je eindelijk een knappe gozer naar rechts geveegd, dan heb je geen match. En ik had regelmatig geen match Geloof me, je zelfvertrouwen krijgt hier dus geen boost van. En dan heb je eindelijk die match, wat dan? Wachten tot iemand reageert? Negen van de tien keer gebeurd dat dus niet! Zelf reageren dan maar. De geijkte zinnen: “Hi, zit je al lang op Tinder?” “Wat zoek je?” “Heb je al een date gehad?” Ik ben daar erg slecht in. Het interesseert mij eigenlijk ook niet. Ik vermoed de ander ook niet. Het liefste wil ik direct verliefd worden zodat ik mijn breuk direct kan vergeten maar zo werkt dat niet. Wil je dat er een afspraak tot stand kan komen, moet je er energie in steken. En daar gaat het fout. Het is zo’n verspilde energie. Na lange en korte teksten over en weer ga je bellen en dan voel je al, dit gaat hem niet worden. Hij heeft een raar accent, praat net zo druk als jij of klinkt juist slaapverwekkend. Hoe ga je dan uitleggen dat het hem niet gaat worden? Ik wil niet bot zijn en zeggen dat dit verspilde moeite is en ik bedenk, ach een vriendschap is toch ook leuk? Ik heb er inmiddels heel wat “vrienden” bij. Waar het op neer komt, het werkt niet voor mij. Ik heb afspraken gemaakt maar de verwachtingen zijn hoger dan wat je daadwerkelijk krijgt. Gesprekken waar je eigenlijk niet op zit te wachten, tegenvallende humor, arrogante houdingen. En uiteindelijk de rekening van het eten of de drankjes terwijl je achteraf liever thuis had gezeten. Ik geloofde ook niet dat Tinder voor mannen een goedkope manier is voor een seks avontuur. Maar nu geloof ik, de meeste zien het wel zo.

Ik dacht op een gegeven moment, ik verleg mijn grens en ik swipte een man van 62 jaar naar links. Ik bedacht mij dat iemand van 62 toch serieus moest zijn en wat stabiliteit kon geven. Daarbij zag hij er niet onaantrekkelijk uit voor zijn leeftijd. Na kort contact besloten we gelijk maar te bellen. Een vriendelijk gesprek volgde. Hij was met vervroegd pensioen en hij leek mij inderdaad een stabiele persoonlijkheid. Het eerstvolgende weekend na ons gesprek kreeg ik op zaterdag om 17.44 uur het volgende bericht: “Hi, wil je elkaar een keer ontmoeten?” Ik las dit en dacht, ja lijkt mij wel leuk maar ik was druk en vergat direct te reageren. De volgende ochtend ontving ik om 09.00 uur: “Zal ik je gegevens dan maar verwijderen?” Huh… dat klinkt dwingend! Ik appte toch maar even dat ik een weekeinde weg was en nu liever niet op apps reageerde. Even kijken of hij nu geduld had. Maar nee, ik kreeg direct een app terug: “Dat begrijp ik maar heeft het zin om contact te houden? Hoe sta jij erin?” Hoe ik erin stond? Ik vind je dwingend en ongeduldig en ben niet op zoek naar iemand die mij geen ruimte gunt. Maar i.p.v. dat te zeggen antwoordde ik met: “Doe maar niet inderdaad” Nu kun je daarop nog een antwoord verwachten in de trant van: “Jammer!” “Oké, ik begrijp het!” “Hoezo niet?” Maar nee, het volgende bericht vulde mijn scherm: “Ga lekker anderen vervelen met je sores… pfff Past ook niet bij mij. Verwijder alles van mij svp.” Ik was perplex en tegelijk ook niet. Want ik besefte dat er op Tinder heel wat frustratie staat. Ik heb deze ‘vriendelijke’ man na het weekeinde nog een nette uitleg gegeven waarop hij mij liet weten dat dit mij sierde. Dat hij onmacht voelde en gewoon een hele warme man is, dat we niet op dezelfde level zitten, dat IK waarschijnlijk geen empathie heb en teveel ben beschadigd of teveel heb meegemaakt! Ik heb hem maar geblokkeerd met het idee dat hij al 62 is en toch niet meer zal veranderen. Mijn account heb ik gelijk verwijderd. Voor mij voorlopig geen Tinder meer.