Waarheid?

DD

Ik ben inmiddels weer een jaar vrijgezel en na een periode dat ik geen idee had wat dat inhoud ben ik terug bij af. Ik heb de fase van vrijgezel al doorgemaakt toen de vader van mijn kinderen en ik uit elkaar gingen. Ondanks dat het deze keer niet mijn keus was vind ik het heerlijk. Mijn vrijgezellen leven is wel verandert vergeleken met dat van 10 jaar geleden. Toen waren mijn kinderen nog schattig voor iedereen en niet zo mondig. Zelf had ik een rimpelloos bestaan. Inmiddels weet ik dat mensen, ook mijn kinderen, mij als volwassen beschouwen en verwachten dat ik mijzelf zo gedraag. Ik heb dat als kind nooit begrepen. Je moet toch gewoon jezelf kunnen zijn? Dat is ook hoe mijn ouders mij hebben opgevoed en hoe ik mijn kinderen wilde opvoeden, ik was daar heel sterk in. Ondanks alles heb ik gemerkt dat je kinderen je kunnen ontglippen. En mede daardoor weet ik dat nog samenwonende ouders, alleenstaande zonder exen, alleenstaande waar de ex zich nooit met de opvoeding bemoeid, alleenstaande ouders die co-ouderschap hebben waarbij de communicatie goed verloopt, zich soms niet kunnen voorstellen dat communicatie over en tegen je kinderen cruciaal is.

Ik moet uitkijken met wat ik nu schrijf. Je krijgt tegenwoordig toch snel de zwarte piet over je heen en ook daar moet ik met mijn kinderen iets over rechtzetten.

Ik heb mij als “alleenstaand” ouder jaren hard gemaakt om gezond te eten (ze lusten nog niks), huiswerk te maken (zelfs begeleiding), op tijd naar bed te gaan (ze gaan later dan ik) en toch heb ik steeds het gevoel alsof ik heb gefaald.en en er als ouder alleen voor te staan. Nu heb ik besloten dat los te laten. Ik heb maar één leven en daarin wil ik graag gelukkig zijn. In mijn kinderen hun ogen doe ik het toch nooit goed. Alles wat ik wel goed doe is meegenomen. Wat ik nu dus ga doen: Ik laat mijn kinderen los(ser). Ik wil niet meer het gevoel hebben dat ik heb gefaald in hun opvoeding. Laat mij dan maar het gevoel hebben dat er gefaald is in het mijne. Sorry pap, mam! “Ik hou van jullie! Ik moet jullie nog iets vertellen: “Ik denk echt dat ik lesbisch ben!”