
Zoals velen inmiddels hebben gemerkt, ben ik al een tijdje gestopt met mijn leven intensief te delen op Social Media. Deze keuze heb ik bewust gemaakt, omdat ik merkte hoe weinig het mij opleverde. Natuurlijk was het leuk om aan mijn "vroegere" vrienden te laten zien hoe goed ik het had en hoe leuk mijn sociale leven is. Maar ik realiseerde me dat het me niet gelukkig maakte. Ik zag hoeveel tijd het in beslag nam, niet alleen voor mij, maar ook voor mijn kinderen en hun vrienden. Het leven is inderdaad niet zo leuk meer als je de hele dag op je telefoon zit te wachten op een appje of een like.
Ik word gelukkig van de keuzes die ik maak, ook al zijn ze niet altijd perfect. Ik heb fantastische dingen (welke ik ook graag hier terugkijk) gedaan en doe dat nog steeds maar die ervaringen werden niet beter door het aantal likes die ik kreeg. Ik heb geen goedkeuring nodig, noch wil ik negativiteit. Mijn leven is geweldig. Ik ben gezegend met een mooie en liefdevolle familie en slimme ouders die nog steeds samen en gezond zijn en ik heb twee fantastische dochters. Daarbij ben ik blij dat ik kerst kan vieren met hun vader omdat we elkaar inmiddels respecteren en we beseffen dat zonder ons ze er niet geweest waren. Ik ben mijn dromen achterna gegaan en volg mijn gevoel.
Ik ben dankbaar dat ik weer in mijn geliefde Amsterdam woon, waar ik zie hoe jong en oud, allochtoon en autochtoon, arm en rijk samen kunnen leven. Ik ben blij dat ik weer "thuis" ben. Natuurlijk besef ik dat ik met mijn woningruil naar Amsterdam Zuid met een tuin ontzettend veel geluk heb gehad, maar ik weet ook dat ik dit zelf heb bereikt.
Het leven is soms zwaar, ook voor mij. Ik heb geleerd dat geluk niet afhangt van “social media” maar van de tijd die je besteedt aan wat echt belangrijk is. Elke dag ben ik dankbaar voor de keuzes die ik maak, ook al zijn ze niet altijd de beste. Ik weet dat niet iedereen het met me eens is en dat ik soms eigenwijs overkom. Maar mag ik even eigenwijs zijn en zeggen dat we in plaats van appen, beter weer kunnen bellen? In plaats van anderen te vragen wat het beste is, we beter ons eigen gevoel kunnen raadplegen.
Als er een feestje is, laten we dan niet zeggen dat we komen en op het laatste moment afzeggen omdat we iets anders leuker vinden. Laten we weer keuzes maken en plezier hebben. Niet meer klagen, maar dragen; dat is de reden waarom ik geen nieuws kijk, omdat ik er vaak toch niets aan kan veranderen. Het is net als het weer: je kunt denken dat het morgen regent, maar dan schijnt de zon toch.
Praat met elkaar en laat de mensen die belangrijk voor je zijn dat weten, ook al zie je ze niet vaak. Natuurlijk is Facebook handig om mensen te vinden die je uit het oog bent verloren, maar hoe leuk is het om oude klasgenoten echt uit te nodigen en tijd voor elkaar te maken? We moeten het samen in dit leven op aarde doen, en we weten niet wat echt belangrijk is of wat er hierna komt, dus laten we elkaar daar niet van overtuigen.
Wees gewoon jezelf, en dan worden de mensen om je heen vanzelf ook gelukkig. En als dat niet zo is, is dat hun keuze. Als mensen je niet gelukkig maken, laat ze dan los; er zijn genoeg anderen met goede intenties. Laat je niet gek maken door de gekte van deze tijd. Ik hoop de mensen die ik heb ontmoet, waarvan de meesten op Facebook staan, nog één keer in het echte leven te zien en niet op 'social media'.
Lieve ‘vrienden’, ik heb veel overwonnen: mijn onzekerheid, depressie, liefdesverdriet, de acceptatie van mijn ADHD, en ik weet ook dat ik niet de enige ben die gevoelig is voor 'verslavingen'. Overal heb ik over geschreven, maar ik besef dat het leven zonder social media echt veel meer oplevert. Ik kijk terug naar de tijd dat ik elke ochtend mijn telefoon pakte en besef hoeveel tijd ik nu overhoud, nu ik mijn telefoon weer als agenda en wekker gebruik en hem vooral gebruik om te bellen.
Elke ochtend word ik wakker en denk ik: wat zal het leven mij brengen zonder een stroom aan likes en berichtjes. Ik lees weer boeken die ik wissel met mijn buurvrouw, of op mijn e-reader, want ik ben echt niet blijven hangen in het idee dat een fysiek boek beter leest. Het feit dat we praten over echte dingen in een echte buurt met echte mensen verrijkt mijn leven. Ik heb zonder 'social media' juist weer rijkdom ervaren en ik gun het iedereen.
Het betekent niet dat ik niets meer deel, maar dat ik dat voornamelijk op mijn eigen pagina (van het leven) zal doen -DD-
Reactie plaatsen
Reacties